2 juli 2020 DOOR HELEEN ELBERT, verschenen op Taxence.nl

Je zal maar een fiscalist zijn die dol is op het geven van lezingen. Hoe vaker, hoe beter! En dan mag dat opeens niet meer vanwege corona… Wat moet je dan? Nou ja, webinars geven dus, maar dat is toch niet het echte werk. Me storten op het fiscale coronanieuws was een andere methode om de afkickverschijnselen te verzachten, met als ideale combinatie natuurlijk webinars geven over het fiscale coronanieuws.

Enfin, ik ben mijn tijd wel doorgekomen en heb bovendien volop ander werk waarvan ik achter de deadlines aan blijf hollen, maar ja. Je bent nu eenmaal dol op het geven van lezingen of niet, hè? Gelukkig heb ik er inmiddels weer een paar op zitten, u weet wel, die met echte mensen in de zaal. Wel op gepaste afstand, maar toch… Heerlijk! Je kunt dan in ieder geval weer zien waar ieders interesse ligt en – ook leuk – bij welk onderwerp de verbaasde gezichten overheersen. Kennisoverdracht blijft wat mij betreft toch maatwerk, hoewel dat met de corona fiscaliteit toch nog wel even een dingetje is.

“Kennisoverdracht blijft wat mij betreft toch maatwerk, hoewel dat met de corona fiscaliteit toch nog wel even een dingetje is.”

De regering heeft met een bijna onmogelijke snelheid allerlei noodwetgeving opgezet. Superknap! En ja, dat dan niet alles tot in de puntjes geregeld is, is niet meer dan logisch. Dit maakt het voor mij natuurlijk wel extra leuk omdat ik elke keer weer wat nieuws te melden heb. Wat dat betreft is het natuurlijk ook ideaal dat ik een Twents accent hebt: de TOZO en de TOFA zijn geweldig om alleen al uit te spreken. Nu maar hopen dat de toehoorders er ook zo over denken!

“Deze crisis brengt wat dat betreft zijn eigen ethische dynamiek met zich mee: hoe voorkom je dat de klant die het nodig heeft subsidies misloopt?”

Anyway, je kunt als fiscalist natuurlijk nog zo goed opletten en van alles en nog wat bestuderen, maar je hebt behalve met nog niet complete noodwetgeving ook nog met een andere risicofactor te maken: de klant. Hoe breng je alles duidelijk aan de klant over terwijl nog niet alles duidelijk is? En hoe voorkom je dat de klant alles op eigen houtje doet? Moet je dat wel willen voorkomen? Deze crisis brengt wat dat betreft zijn eigen ethische dynamiek met zich mee: hoe voorkom je dat de klant die het nodig heeft subsidies misloopt? Maar ook: hoe voorkom je dat de klant ten onrechte van alles en nog wat aanvraagt? Voordat je het weet zit je straks met de gebakken peren in de vorm van terug te betalen subsidies en/of extra boetes. Komt dat dan omdat ik het verkeerd heb uitgelegd? Of omdat zij het, al dan niet met opzet, verkeerd hebben begrepen? Enfin, misschien moet ik daar tegen die tijd maar eens een lezing over gaan geven.

Heleen Elbert is fiscaal jurist en zelfstandig adviseur bij ELBERT Fiscaal. Daarnaast is zij auteur voor NDFR Autobelastingen en geeft zij regelmatig lezingen en interviews voor Sdu Licent Academy. Vorig jaar – toen corona de fiscaliteit nog niet domineerde – ging ze de confrontatie aan met advocaat-belastingkundige Richard Beune. Bekijk hun video hieronder of lees verder via www.ndfr.nl/videos

Niet geschoten is altijd mis: hoe je alsnog een belastingaftrek voor een medisch hulpmiddel kunt claimen door af te zien van de Wmo.

(Auteur: Heleen Elbert, verschenen in Belastingzaken nr. 4 2020)

In deze zaak gaat het toevallig om een traplift in een woning. En ja, ik weet dat de traplift op dit ogenblik helemaal niet meer aftrekbaar is, maar lees hiervoor in de plaats een nog wel aftrekbaar hulpmiddel waarvoor men een beroep kan doen op een tegemoetkoming van de Wmo (de Wet Maatschappelijke ondersteuning) en u snapt waar de belastingplichtige mee bezig is.

Achtergrond

Wanneer men een belastingaftrek wil claimen voor medische hulpmiddelen, gelden diverse voorwaarden. Zo moet het hulpmiddel bijvoorbeeld niet uitgesloten zijn (voor de liefhebbers: artikel 6.17 Wet IB) en moeten de kosten voor dat hulpmiddel op de belastingplichtige drukken. In artikel 6.18 Wet IB staan nog een aantal uitzonderingen. Zo staat er bijvoorbeeld dat de eigen bijdrage die men moet betalen voor de WMO niet aftrekbaar is van de belasting. Maar stel dat men vanwege een hoog inkomen geen Wmo-aanvraag indient, levert dit dan onbedoeld toch nog een leuke aftrekpost op?

De zaak

Of de belastingplichtige dit bewust heeft uitgedacht, of dat het een latere vondst van zijn adviseur is weet ik niet, maar als vakidioot vind ik de door belastingplichtige gekozen oplossing erg creatief. Hij kwam er namelijk achter dat hij teveel verdiende om echt gebruik te kunnen maken van de Wmo. Zijn eigen bijdrage zou gelijk zijn aan het bedrag dat hij voor de traplift af moest tikken, dus “Laat maar zitten”, was waarschijnlijk een van de gedachten die bij hem opkwam. Geluk bij een ongeluk (of briljante ingeving) was dat er op die manier geen sprake is van een niet aftrekbare eigen bijdrage voor de Wmo, maar wel van drukkende zorgkosten. Kortom, geen belemmering om het totale voor de traplift betaalde bedrag (minus drempels) in aftrek te brengen in de aangifte inkomstenbelasting. Dat de inspecteur hier anders over dacht, zal geen verbazing wekken.

De uitspraak

Tegen de tijd dat de zaak bij de Hoge Raad in behandeling komt, hebben beide partijen een keer gewonnen. De inspecteur krijgt gelijk van de Rechtbank: door deze ‘truc’ zou de functie van de fiscale aftrek als vangnet voor diegenen die niet op grond van een andere regeling vergoeding van hun kosten zouden kunnen krijgen niet tot zijn recht komen. Het Gerechtshof denkt er anders over: er is geen eigen bijdrage voor de WMO, dus de kosten voor de traplift zijn gewoon aftrekbaar. In cassatie wijst de staatssecretaris nogmaals op de vangnetfunctie. Bovendien is het niet eerlijk ten opzichte van de belastingplichtigen die wel een tegemoetkoming in de Wmo aangevraagd hebben. Hij gebruikt hiervoor het volgende cijfervoorbeeld:

Kortom: Bij de beoordeling van de niet-aftrekbare eigen bijdrage moet het niet uitmaken of een WMO-voorziening is aangevraagd of niet.

In eerste instantie krijgt hij gelijk van de Advocaat-Generaal. Deze geeft in zijn Conclusie aan dat je de wet op twee manieren kunt uitleggen:

1.     Letterlijk, dan heeft belastingplichtige een aftrekpost

2.     Op basis van de geschiedenis van wet, dan heeft de belastingplichtige geen recht op de aftrek omdat deze bedoeld is als vangnet.

De A-G adviseert de Hoge Raad om voor de tweede uitleg te kiezen.

De Hoge Raad gaat hier niet in mee: “wetsgeschiedenis biedt onvoldoende aanknopingspunten om de in art. 6.18, lid 1, letter d, Wet IB 2001 vervatte aftrekbeperking ruimer uit te leggen dan uit de tekst voortvloeit.” Kortom: geen Wmo-voorziening aangevraagd? Dan heeft men recht op de aftrekpost!

Tip: het is natuurlijk de vraag hoe lang het duurt tot de wetgever dit artikel aanpast, maar tot die tijd kunnen belastingplichtigen hier hun voordeel mee doen. Heeft men toch al geen of nauwelijks recht op een Wmo-vergoeding? Beoordeel dan de fiscale aftrekmogelijkheden en kijk of het zinvol is om de Wmo-aanvraag te laten zitten.

Als trotse eigenaar zegt u waarschijnlijk graag volmondig ‘ja’ in antwoord op deze vraag. Zou u dit antwoord ook nog zo graag geven als ik u vertel dat het u een paar duizend euro kan kosten?

Wat kost dat dan?

Tja, dat hangt natuurlijk van de auto af: hoe milieu-onvriendelijker, hoe meer zullen we maar zeggen. De crux zit ‘m in de BPM, de registratiebelasting die u betaalt wanneer u een auto op Nederlands kenteken zet. In de praktijk merkt u hier overigens meestal weinig van omdat de importeur dit meestal doet. De BPM die u moet betalen is afhankelijk van de CO₂-uitstoot van de auto én de staat van de auto. Wanneer een auto nieuw is, kijkt men alleen naar de CO₂-uitstoot en rekent men de BPM uit. Op zich is dat redelijk simpel. Maar, is een auto gebruikt, dan kan men uitgaan van een lager BPM-bedrag. Op de BPM schrijft men namelijk af, net als op de auto zelf. Het zal u niet verbazen dat veel eigenaren stellen dat de auto gebruikt is, en dat veel belastinginspecteurs daarbij hun twijfels hebben.

Onderscheid nieuw/gebruikt

Het probleem in de praktijk is, dat niet altijd even helder is wanneer een auto nieuw of gebruikt is. Er is in de rechtspraak dan ook altijd het nodige te doen over dit onderwerp. De Hoge Raad heeft al eens bepaald (onder meer in een arrest van 14 september 2012, (ecli:nl:hr:2012:bx7199)) dat onder een nieuwe personenauto moet worden verstaan een auto die na de vervaardiging ervan niet of nauwelijks in gebruik is geweest. In de praktijk kijkt men dan bijvoorbeeld naar gebruikssporen en naar de kilometerstand van de auto. Onlangs speelde zo’n zaak voor het Hof  Amsterdam.

De casus

In deze zaak importeert iemand een Volkswagen Caddy 1.6 TDI Comfortline met een kilometerstand van 841. Omdat hij er van uitgaat dat de auto gebruikt is, doet hij aangifte van een BPM bedrag van € 6.775. De inspecteur denkt hier heel anders over. Hij is van mening dat de auto nieuw is. Het gevolg: de BPM wordt vastgesteld op € 11.101 en de nieuwe eigenaar krijgt een naheffingsaanslag voor het verschil. Onderling komt men er niet uit en de zaak wordt uiteindelijk aan de rechter voorgelegd. Deze zal in dit soort zaken altijd twee zaken beoordelen:

1. Heeft de auto gebruikssporen (krassen, deuken enzovoorts)?; en
2. Wat is de kilometerstand?

De eerste vraag is in deze zaak simpel te beantwoorden: nee. Dit wil niet zeggen dat de auto echt geen gebruikssporen heeft, maar de inspecteur heeft dit gesteld, en de eigenaar is hier niet tegenin gegaan. Op basis van de gebruikssporen is de auto dus niet gebruikt. Maar, hoe zit het met de kilometerstand? Zoals aangegeven is deze 841. Het hof stelt in deze zaak dat de gemiddelde autokoper een auto in het algemeen pas als gebruikt ziet, als er minimaal 1.000 kilometers op de teller staan. In de omzetbelasting gaan ze bijvoorbeeld uit van 6.000 kilometers. Enfin, in deze zaak is het oordeel helder: de auto is nieuw, en de naheffingsaanslag blijft dus in stand.

Bz-advies

Importeert uw cliënt een tweedehands auto uit het buitenland? Dan is het verstandig om door een expert een keurings- of taxatierapport op te laten stellen. Op die manier kunt u een naheffingsaanslag BPM mogelijk voorkomen.

Conclusie en tips

Wilt u een auto als gebruikte auto aangeven? Zorg dan dat u een dossier opbouwt waaruit de kilometerstand en de eventuele gebruikssporen blijken. Het maken van foto’s of het laten opstellen van een keurings- of taxatierapport is daarbij aan te raden. Weet dat de Belastingdienst en het ministerie vaak – en soms ook zeer terecht – wantrouwend tegen dit soort zaken aankijken. Wat dat betreft is het handig dat deze rechter de praktijk een richtsnoer geeft voor het minimale aantal kilometers. Wilt u meer informatie over de standpunten en zienswijze van het ministerie? Kijk dan ook eens in het rapport over de aanpak van knelpunten bij import van gebruikte voertuigen van 31 januari 2019 (tk 2018-2019, 32800, nr. 49)

• Omdat het gebruik van taxatierapporten vanwege schade de laatste jaren is toegenomen, wil Financiën het toezicht op het importproces stroomlijnen door dit zo te regelen dat de importeur bij de keuring zijn waarderingsmethode voor de BPM-aangifte moet overleggen. Naar verwachting gaat een onjuiste waardebepaling dan minder lonen.

Auteur: Mr. H.A. Elbert

Geschreven voor: Sdu Belastingzaken, uitgave mei 2019

Werd eerder deze week door de media bericht dat een nieuw belastingstelsel nog ver weg was, inmiddels schijnen VVD en PvdA vandaag een hoofdlijnenakkoord over het nieuwe belastingstelsel te hebben bereikt. Dit werd zojuist bekend gemaakt op de website van de NOS. Dit hoofdlijnenakkoord moet nog worden voorgelegd aan de oppositie en uiteraard aan beide Kamers.

De inhoud en de hoofdlijnen van het voorgestelde nieuwe belastingstelsel zijn nog niet bekend gemaakt. Uiteraard houden wij u via onze website van de nieuwe ontwikkelingen op de hoogte.

Auteur: mr. H.A. Elbert

Voor het berekenen van de BPM bij de invoer van een gebruikte auto, mag u diverse methodes hanteren. U mag uitgaan van de koerslijst van Autotelex, u mag de wettelijke afschrijvingstabel hanteren of u mag zelf een taxatie laten maken. Bent u niet tevreden, dan kunt u bezwaar maken tegen uw eigen aangifte. Maar let op: volgens artikel 10 lid 7 BPM mag u bij dat bezwaar geen gebruik maken van gegevens die niet bij de aangifte zijn gebruikt voor het vaststellen van de afschrijving, en evenmin op verzoek van de inspecteur zijn toegevoegd. In deze zaak (meer…)