Thuis lunchen ook door Gerechtshof toegestaan.

05 november 2010Auto Jurisprudentie

Om aan een bijtelling voor het privégebruik van uw auto van de zaak te ontkomen, moet u bewijzen dat u per kalenderjaar niet meer dan 500 privékilometers met deze auto rijdt. Maar let op: rijdt u tijdens uw middagpauze naar huis om te lunchen, dan tellen die zogenoemde lunchkilometers volgens de inspecteur ook mee als privékilometers. De rechtbank in Arnhem heeft onlangs echter bepaald dat lunchkilometers géén privékilometers zijn, maar de inspecteur heeft tegen deze uitspraak beroep aangetekend. Dit hoger beroep heeft de inspecteur op 2 november jl. verloren, zo blijkt uit het volgende persbericht.

PERSBERICHT

4 november 2010 – Lichtenvoorde. Het accountants- en belastingadvieskantoor BonsenReuling heeft op 2 november 2010 in hoger beroep voor het Gerechtshof in Arnhem met succes de belangen van een cliënt verdedigd. De cliënt had een geschil met de Belastingdienst over gereden kilometers in de lunchpauze tussen woning en werk. Volgens de cliënt waren deze kilometers aan te merken als woon-werkverkeer en dus zakelijk; een mening die de fiscus niet deelde.

De Rechtbank stelde de cliënt eerder al in het gelijk. Zij oordeelde dat inderdaad de wet, noch de parlementaire geschiedenis, noch de jurisprudentie aanleiding geven tot de constatering dat niet alle woon-werkkilometers zakelijk zijn.

Hierdoor kon worden vastgesteld dat het aantal kilometers dat de cliënt voor privédoeleinden op kalenderjaarbasis had gereden minder was dan de toegestane 500 kilometer voor privédoeleinden. De Rechtbank vernietigde om deze reden de onderhavige naheffingsaanslagen. Het door de belastingdienst ingestelde hoger beroep is nu dus door het Gerechtshof verworpen.

Deze uitspraak is de eerste in zijn soort omtrent dit onderwerp en dus zeer van belang voor de fiscale rechtspraktijk. Op basis van deze uitspraak is immers duidelijk dat alle kilometers verreden tussen woning en werk, ongeacht frequentie en doel, zakelijk zijn.

Bron: persbericht Bonsen & Reuling van 4 november 2010

Auteur inleiding: Mr. H.A. Elbert